Szanowni Państwo,
od kilku lat zadajemy sobie pytanie: co łączy absolwenta z motylem? Długo nurtowało to zagadnienie nie tylko nas, ale i innych wychowawców. Co ciekawe – właśnie dziś znaleźliśmy poprawną odpowiedź. Otóż, aby motyl stał się pięknym, dojrzałym imago, musi dokonać swoistego przeobrażenia – zresztą podobnie jak bohater dynamiczny. Oczywiście, wymaga to czasu i energii. Połączenie to procentuje i daje efekt końcowy, który jak doskonale wiecie jest spektakularny.
Przekraczając próg szkoły byliście niczym żarłoczna larwa – żądna wiedzy. Z uporem maniaka szukaliście odpowiedzi na wszystkie nurtujące Was pytania. Później przyszedł etap poczwarki – bytowania – (nie będziemy tutaj szczegółowo omawiać tego stadium, ale jak zapewne się domyślacie – mimo, że na zewnątrz nic się nie dzieje – to tylko pozory – bo we wnętrzu poczwarki zachodzi mnóstwo zmian, dojrzewa nowy byt, aby na końcu pojawił się piękny, dojrzały, szlachetny motyl – taki jakim jesteście dzisiaj, kończąc szkołę podstawową. Motyl pojawia się i zachwyca, mimo, że wcale nie jest to jego celem. Nie ma głosu, więc nie upomina się o podziw. Jest piękny sam w sobie – bo tak stworzyła go natura. Znamy stadia rozwoju motyla. Natomiast jako wychowawcy obserwowaliśmy etapy dojrzewania młodego, pięknego człowieka, który mamy nadzieję zachwyci świat swą duchowością, mądrością i empatią.
Wspólnie spędzony czas obfitował w różne wydarzenia: trudniejsze chwile – i tu na myśl przychodzi pandemia, odizolowanie, nowe realia, ale i takie, do których będziemy wracać z łezką w oku. Dzisiaj jest ten dzień, kiedy kończycie edukację w tej szkole. Był to czas wyjątkowy. Jesteśmy z Was dumni i pełni spokoju odnośnie waszej przyszłości.
Drodzy Absolwenci! Życzymy odwagi i wiary w swoje możliwości. Niech dalsza nauka sprawia Wam przyjemność i stawia przed Wami całkiem nowe wyzwania. Pragniemy, aby mierzenie się z nimi było dla Was źródłem satysfakcji i pierwszym krokiem do wielkich życiowych sukcesów. Przed Wami nowa i ciekawa podróż, dlatego życzymy, aby każdy odnalazł w niej swoją drogę. Niech cała wiedza i umiejętności, które otrzymaliście w szkole, staną się solidną podstawą do dalszych osiągnięć, a osoby, które przez te wszystkie lata były z wami, na długo pozostały w pamięci. Na koniec chcieliśmy, aby sentencja z Małego Księcia, którą wielokrotnie słyszeliście na języku polskim, pozostała w waszych sercach i towarzyszyła wam w życiu:
“Dobrze widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”.
Pragniemy również złożyć serdecznie podziękowania rodzicom. Wyrażamy wdzięczność za Państwa nieocenioną pomoc, wspieranie wszelkich inicjatyw, codzienną życzliwość. Cieszymy się, że ani na moment nie ustawaliście w działaniach dla dobra waszych dzieci. Za wszelkie rozmowy i pomoc w pracy dydaktyczno – wychowawczej – dziękujemy. Życzymy, żebyście Państwo zawsze czuli się dumnymi rodzicami swoich pięknych i mądrych dzieci.
Pani Prezes Krystynie Majak, Pani Dyrektor Barbarze Prokop i Panu Dyrektorowi Sławomirowi Barszczowi pragniemy z tego miejsca powiedzieć jako wychowawcy, że Szkoła Noblistów, którą tworzymy jest miejscem możliwości nauki i rozwoju, nie tylko dla uczniów, ale także dla ich opiekunów. Trudno nie wspomnieć tutaj o estetyce przestrzeni, w której się znajdujemy. Spędzamy tu dużo czasu z naszymi uczniami i możemy w pełni docenić walory naszego budynku. Ale jak wiadomo – miejsce tworzą ludzie. Pani Prezes, Dyrekcjo – dziękujemy, że jesteście.
Drodzy Nauczyciele – koleżanki i koledzy z pracy! Dziękujemy Wam za to, że zachęcaliście, wspieraliście i za to, że uczyliście naszych wychowanków. Z przyjemnością będziemy wspominać naszą współpracę z Państwem.
Serdecznie dziękujemy klasom siódmym, ich wychowawczyni pani Violetcie Węglarz i pani Annie Augustowskiej-Mazajczyk za wyjątkowe i artystyczne pożegnanie absolwentów.
Wychowawcy klas ósmych
Zobacz: Galeria zdjęć
